Kleven en laten beven

'Ik probeer de controle uit handen te geven. Geduldig te zijn. Het leven tot mij te laten komen en te wachten tot de volgende vloed. Demonen verschijnen niet op de zetels en ook op de vensterbank blijf ik alleen.

Leven en laten leven is bevrijdend. Wanneer ik de controle uit handen geef, ontdoe ik mij van de verantwoordelijkheid om de zaken te veranderen of te verbeteren. Ik laat het over aan de kuren van het rad. Er is geen haast. Het leven is lang genoeg om in dat ene leven zelfs vijf verschillende levens te leiden. Elk met hun waarheid. Elk met hun waarde.

Ik leg de peuk buiten in de tas die dienstdoet als aspot. Wanneer ik het raam heb gesloten, ga ik naar de keuken. Ik zet de koffiemaker op het vuur en verwarm melk. Het melkschuim giet ik in een brede, okergele tas en ik voeg de espresso bij de melk.'

Kleven en laten beven is een coming-of-ageverhaal van een twintiger die zijn eerste stappen zet in de volwassen wereld. Rondkijkend en overpeinzend manoeuvreert hij zich door het leven om steeds beter de nuances te begrijpen en zijn zwart-witdenken bij te stellen.